تاثیر تمرین ذهنی بر سرعت و دقت تکلیف هماهنگ دو دستس

هدف از این تحقیق تأثیر تمرین ذهنی بر سرعت و دقت تکلیف هماهنگی دو دستی بود. بدین منظور 60 شرکت کننده از بین دانشجویان تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه زابل داوطلب شرکت در تحقیق بودند. سپس شرکت کنندگان بطور تصادفی ساده در چهار گروه 15 نفری قرار گرفتند. گروه اول: تمرین ذهنی، گروه دوم تمرین جسمانی، گروه سوم تمرین ترکیبی و گروه چهارم گروه کنترل بودند که به مدت 6 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 6 بلوک دوازده کوششی را تمرین کردند. شرکت کنندگان قبل از شروع و در پایان دوره تمرین، تکلیف هماهنگی دو دستی را با استفاده از دستگاه هماهنگی دو دستی انجام دادند. سپس نتایج زمان کلی حرکت و درصد خطای مطلق شرکت کننده که در تکلیف هماهنگی دو دستی بیانگر سرعت و دقت است مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمون t استیودنت برای مقایسه درون گروهی در مراحل مختلف (پیش آزمون، پس آزمون). آزمون تحلیل واریانس مرکب برای تعیین تأثیر تعامل گروه تمرینی و مراحل مختلف تمرینی بر سرعت و دقت اجرا گردید. حداقل سطح معناداری در آزمون فرضیه های مربوطه 05/0 در نظر گرفته شد. یافته های بیانگر آن بود که تمرین ذهنی و تمرین جسمانی می تواند بر سرعت و دقت تکلیف هماهنگی دو دستی اثر گذار باشد. با این حال نتایج نشان داد که اثر تمرین ترکیبی ( ذهنی – جسمانی) نسبت به دو تمرین ذهنی و جسمانی موثرتر می باشد.